Ćwiczenia słuchu fonematycznego w miarę potrzeb łączy się z ćwiczeniami w zakresie analizy słuchowej i wzrokowej, z koordy­nacją ruchową i ćwiczeniami manipulacyjnymi (np. klaskanie roz­dzielonych głośno sylab, imion, przysłów, powtarzanie rytmów przez wystukiwanie o blat stołu, podłogę, pięści).Nie należy ograniczać zbytnio ruchowej aktywności dziecka, zamykać go w domu, nie wypuszczając spod matczynej opieki, gdyż powoduje to czasem brak motywacji u dziecka do ucze­nia się, co wpływa szkodliwie na jego rozwój intelektualny.Wtórną konsekwencją izolacji może być lęk przed ruchem, niechęć do poruszania si£.- Należy zachęcać dziecko do ak­tywności ruchowej.Należy zapoznawać dziecko z przedmiotami z najbliższego otoczenia tak, aby poznało zarówno te, które są niegroźne, jak i te, które mogą zrobić mu krzywdę. W ten sposób dziecko bę­dzie wiedziało jak uniknąć np. zranienia się.Dziecko powinno mieć w ciągu dnia częste przerwy w zabawie, wypoczynek, relaksację, gdyż to zmniejsza napięcie mięśni u dziecka niewidomego.Rozwijać zainteresowania dziecka poprzez muzykę, taniec – dziecko tańcząc w parach wchodzi w kontakt społeczny z drugą osobą, dopasowuje swoje ruchy do kierującego. W pol­skich warunkach rzadko które dziecko słabowidzące uczęsz­cza na dodatkowe zajęcia jak muzyka, taniec, języki obce, kółka komputerowe, pływalnię, szachy. Mogłyby one dać dzie­ciom sporo radości i satysfakcji.